Uruchamia zdefiniowany przez użytkownika fragment skryptu GDL i generuje kształt. Możesz użyć w tym miejscu dowolnej komendy GDL, ale zachowaj ostrożność. Musisz zresetować stos GDL w każdym fragmencie skryptu. Musisz odwołać się do parametrów z prefiksem znaku $.
To eksperymentalny węzeł, używaj go na własne ryzyko.
Dane
|
Nazwa |
Typ |
Opis |
|
Widoczne |
Wartość logiczna |
Określa, czy model jest widoczny. |
|
Pióro |
Pióro |
Kolor pióra na krawędziach. |
|
Wykończenie |
Wykończenie |
Kolor powierzchni wielokątów. |
|
Transformacja |
Transformacja |
Transformacja kształtu. |
|
A |
Ilość |
Odwołaj się w skrypcie z $a. |
|
B |
Ilość |
Odwołaj się w skrypcie z $b. |
|
C |
Ilość |
Odwołaj się w skrypcie z $c. |
|
S |
Ilość |
Odwołaj się w skrypcie z $d. |
Dane wyjściowe
|
Nazwa |
Typ |
Opis |
|
Kształt |
Kształt |
Uzyskany kształt. |